Fest og feiring i forbifarten

Den store statuen på haugen ovanfor Murmansk, Alyosha, må nesten alle besøke når dei først er i Murmansk. Vi la med vilje besøket vårt til laurdagen, for den dagen er det flest bryllup i byen.

Det er skikken at brudepara kjem hit opp og legg ein blomsterbukett ved den «evige» flammen som brenn framfor statua.

Vi vart litt i seinaste laget, – klokka var omlag 5 om ettermiddagen før vi var oppe, og der var ganske folketomt, så vi tenkte at brudepara gjerne var ferdige for dagen. Men etter ei stund kom det likevel ein bil køyrande inn på plassen. Det er kun bilar med brudepar som har lov å køyre inn her, – alle andre må parkere på parkeringsplassen utanfor.

Det er lett å sjå kva som er bryllaupsbilar, for dei er veldig fint pynta. Nokre har også «pynta»  bilskilta.

Det vart brått folksamt på plassen med brudepar, forlovarar, gjestar og fotografar.

Så var det posering og fotografering etter alle kunstens reglar….

.. og frå alle mulige vinklar.

Etter ei stund kom det faktisk endå eit brudefølge.

Ny runde med fotografering, – her framfor minnesteinane over det som blir kalla heltebyane, – byar som gjorde ein spesiell innsats under andre verdskrigen.

Så blir det lagt ned blomster.

På fredagskvelden var det også bryllaupsfeiring i spisesalen på hotellet, og både taler og musikk gjekk for fullt på høgtalaranlegget. Vi fekk servering i eit rom ved sida av, og sjølv om vi kunne høyre alt, forstod vi sjølvsagt ikkje noko av det som vart sagt og sunge, – bortsett frå dei songane som var på engelsk.

Ballongar ser ut til å vere populært som festpynt. Denne dekorasjonen hang framleis i spisesalen morgonen etter:

Ballongar var det og masse av på Kunst- og Handversssenteret då vi besøkte det på fredagen, Det var ikkje patchwork-damene som hadde pynta, sjølv om vi kunne lure på det eit sekund eller to med det same vi kom inn. Det viste seg at der vart halde ein fest, eller markering, for sjøfolk i same bygget, – om det var militære eller sivile sjøfolk fekk vi ikkje heilt klart, men dei var iallfall i gang med å dekke eit flott bord då vi gjekk forbi i foajeen:

Og der var ballongpynt heilt frå inngangsdøra, gjennom gangen nede og opp trappene på begge sider.

Vi knipsa nokre bilde på veg inn, for vi rekna med at iallfall maten ville vere vekk når vi kom ut att. Vi kosa oss inne på rommet hos patchworkdamene i over to timar, og då vi gjekk forbi på vegen ut att, stod framleis både mat og drikke på borda, urørt:

Så vi knipsa litt meir.

Vi var imponert over pådekninga, – på bordet var det ikkje mykje ekstra dekor, – tvert om var det sjølve maten, – og drikken, – som var dekoren. Og sidan glas og alt stod så stramt på geledd, kan vi kanskje konkludere med at dette muligens var militære likevel (?)

Serviettane var det som vanleg gjort litt utav. Denne oppstillinga hadde vi ikkje sett før.

Der såg ut til å vere mykje god mat….

… og drikke.

Vi såg ikkje så mykje til festlyden, men håpar dei slapp å vente altfor lenge på desse godsakene.

Sjå ogå om Alyosha i forrige bloggen vår:

http://4murmansk.wordpress.com/minnesmerke/

Reklame